Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα διακρίνεται σε 4 είδη. Πιο συχνοί ( 95 % ) είναι ο θηλώδης και ο θυλακιώδης τύπος καρκινώματος, οι οποίοι  έχουν βραδεία πορεία και ανάπτυξη. Με κατάλληλη θεραπεία έχουν ίαση στο 95% των περιπτώσεων. Ευτυχώς, οι επιθετικοί τύποι του καρκίνου είναι σπάνιοι.

​Για να αποκλείσει τη πιθανότητα καρκίνου ο γιατρός σας:

• Πρώτα θα σας ρωτήσει για συμπτώματα όπως διαταραχές στην κατάποση, βραχνάδα στη φωνή, αίσθηση «κόμβου» στο λαιμό. Κάποιες  φορές οι ασθενείς από μόνοι τους πιάνουν κάποιο μόρφωμα στο λαιμό ή ένα λεμφαδένα στο τράχηλο. Το αίσθημα εξάψεων και οι συνεχείς διάρροιες μπορούν να συνδυάζονται με καρκίνο του θυρεοειδούς. 
• Μεγάλη σημασία έχει αν κάποιος στην οικογένεια σας είχε ιστορικό καρκίνου θυρεοειδούς, φαιοχρωμοκυττώματος (ένα νόσημα  των επινεφριδίων), ή υπερπαραθυρεοειδισμού (αυξημένη παραγωγή PTH από τους παραθυρεοειδείς αδένες).
• Θα χρειαστεί ορμονικός έλεγχος. 
• Μερικές φορές χρειάζεται και σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς.   
• Το πιο βασικό μέσο για τον έλεγχο του όζου είναι ένα υπερηχογράφημα. Υπερηχογραφικά ευρήματα μπορούν έμμεσα να μας πούνε πότε ο όζος θέλει προσοχή και περαιτέρω διερεύνηση. 
• Όταν ο γιατρός σας από τον υπέρηχο βλέπει κάποια ύποπτα στοιχεία θα προχωρήσει σε παρακέντηση του θυρεοειδούς (FNA) με λεπτή βελόνα, η οποία γίνεται με απλή σύριγγα και με ταυτόχρονο υπερηχογραφικό  έλεγχο της βελόνας.  Η βελόνα πρέπει να μπει ακριβώς μέσα στον όζο και να πάρει κάποια κύτταρα.  Η παρακέντηση συνήθως διαρκεί 5-10 λεπτά και δε χρειάζεται νάρκωση. Με τη μέθοδο αυτή  έχουμε τη δυνατότητα να ελέγξουμε τι είδους κύτταρα (φυσιολογικά ή καρκινικά) κρύβει μέσα του ένας όζος. Τα κύτταρα εξετάζει στο μικροσκόπιο ο κυτταρολόγος   και ανάλογα με το αποτέλεσμα της παρακέντησης ο ενδοκρινολόγος θα σας συστήσει παρακολούθηση ή χειρουργείο.  Στην ουσία η παρακέντηση των όζων είναι σαν το γνωστό τεστ ΠΑΠ που κάνουν οι γυναίκες στο γυναικολόγο με εξίσου μεγάλη σημασία.

---